Ramsey Nasr over titelrol I.M.: 'Complex en ongelooflijk zeldzaam figuur'

Als acteur met een liefde voor complexe mensen, kon Ramsey Nasr zich volledig vastbijten in journalist Ischa Meijer. In gesprek met NU.nl praat de acteur nog steeds gebiologeerd over zijn rol in I.M., de miniserie die vanaf maandagavond op NPO1 te zien is.

In het vierdelige I.M., gebaseerd op de gelijknamige bestseller, blikt schrijfster Connie Palmen (Wende Snijders) terug op haar vurige liefde met Meijer. Regisseur Michiel van Erp, die eerder succes had met de miniserie Ramses en de dramafilm Niemand in de stad, zet hun romance neer in een levendige en ongedwongen stijl. Meijer kan daarin messcherp en soms narcistisch uit de hoek komen, maar heeft intussen ook een jongensachtige eerlijkheid.

"Ik hou van complexe mensen", vertelt Nasr over zijn rol, waar hij afgelopen oktober een Gouden Kalf voor won. "Ischa was ongelooflijk intelligent, grappig en scherp. Lief en teder, maar daartegenover stond ook een destructieve kant. Hij vond dat hij het echte geluk niet verdiende."

'Het moest geen imitatie worden'
"Hij had veel ellende meegemaakt", gaat de 46-jarige acteur verder. "Verstoten door zijn ouders, een oorlogsslachtoffer van de tweede generatie. Hij zat als baby in kamp Bergen-Belsen. Dat doet iets met je. De serie is ook een zoektocht naar waarom iemand zo geworden is. Hij is complex, maar ook een ongelooflijk bijzonder en zeldzaam figuur."

Tijdens zijn speech op het Gouden Kalveren Gala legde Nasr al uit dat je als acteur iemand moet "toelaten tot de knoppen van jouw motoriek". En hoe dat ook schade aanricht, omdat je na de draaiperiode plotseling weer met jezelf verder moet. De acteur gaat daar verder op in. "Het ergste zou zijn als je alleen maar iemand nadoet. Imiteren is iets van buitenaf, en je wil voorkomen dat het alleen maar een uiterlijke vertoning wordt. Je bestudeert eindeloos hoe iemand rookt, praat, zit of denkt. Om via die weg iemand van binnenuit te begrijpen."

'Ik ben zelf juist eerder een allemansvriendje'
Het idee dat acteurs ook in hun rol blijven zitten als de camera's niet meer draaien, wuift Nasr weg. "Dat zijn mythes over acteren. Wat er wel gebeurt, is dat je de wereld inkijkt met de blik van een persoon die je speelt. Ik merk dat ik nu meer als Ischa Meijer ben gaan denken."

"Hij had een schijt-aan-alleshouding', legt de acteur uit. "Je hoeft niet aardig gevonden te worden; dat vond hij een slecht uitgangspunt. Hij kon iemand recht in zijn gezicht zeggen wat hij vond. Dat kon heel pijnlijk en lullig zijn. Maar er zat een oprechtheid in hem."

Nasr grinnikt als hij de vergelijking met zichzelf maakt. "Ik ben zelf eigenlijk iemand die juist door iedereen aardig gevonden wil worden. Een allemansvriendje. Daarom spreekt iemand als Ischa Meijer me zo aan. Als voorbeeld van hoe het ook kan."